Het Mariaklooster aan het Rokin
De gangbare naam van het Mariaklooster is “Sunte Mariensusteren” maar ook wel Sint Maryen in de Nes. Het Mariaklooster ligt aan het eind van de Nes, tegen de huizen aan de Langebrugsteeg. Aan de westkant van het klooster klotst het water van de Amstel, of beter gezegd, van het Rokin tegen de kloostermuur. In die tijd is er nog geen landverbinding tussen de Dam en de Grimburgwal. Hooguit is er een aflopende walkant, slechts te voet te betreden. Pas nadat het klooster is opgeheven en er huizen komen langs het Rokin legt men een brede kade aan. De kerk van het Sint Mariaklooster ligt aan de noordzijde van de kloosterhof op de hoek van Rokin en Marijensteeg dat later Kalfsvelsteeg is gaan heten.
Naast de eigen zusters geven veel kloosters ook onderdak geven aan kostgangers, zogenaamde proveniers. Maar een klooster is ook geschikt als logement, meestal voor hooggeplaatste bezoekers of kerkelijke leiders die de stad bezoeken In 1556 logeert de wij-bisschop van Utrecht in het Mariaklooster. Hij dient in die tijd het vormsel toe aan kinderen in de stad en omliggende dorpen. Zijn verblijf, en dat van zijn gevolg wordt volledig door de stad betaald. Zo krijgt het klooster voor het verstrekken van vlees, vis, eieren boter, kaas, hoenders, pasteien, hammen en tongen een bedrag van 115 gulden en 5 stuivers uitbetaald. Verder drinkt het gezelschap ook nog eens 376 kannen Rijnsche wijn voor 56 gulden en 8 stuivers. Daarnaast heeft de bisschop buiten het klooster nog voor 25 gulden aan maaltijden gebruikt en tot slot betaald de stad ook nog eens 30 gulden uit de stadskas voor de tijd en moeite die de bisschop er heeft ingestoken. Samen opgeteld komt dit voor de stad op een kostenpost van 226 gulden en 13 stuivers Dat is omgerekend naar onze huidige maatstaven 18.367 gulden ofwel 8.334 euro.
Er zijn vaker logeerpartijen geweest in het klooster en er breekt ook nog een keer brand uit waarbij de zusters zelf verdacht worden. Wil je dit allemaal weten, lees dan straks het boek GEBED ZONDER END.