Het Catharina of Katrijnenklooster

Het Cataharinaklooster, in de volksmond het “Cloester der Katrijnen” genoemd en ligt ingeklemd tussen twee kloosters en twee grachten. Klinkt allemaal krapjes, maar al met al is de oppervlakte toch nog een kleine vierduizend m², ongeveer tweederde deel van een voetbalveld. Aan de zuidzijde is het tegen het Agnietenklooster gebouwd en ten noorden ligt het Ceciliaklooster. Als het klooster in 1412 wordt gesticht zitten de zuiderburen daar al vijftien jaar maar de noorderbuur is ook nog maar net als klooster begonnen. De Catharinazusters zijn aanvankelijk lekenzusters, dat wil zeggen dat ze geen eeuwige geloften hebben afgelegd. Lekenzusters behoren tot de derde orde van Franciscus, de zogenoemde tertiarissen. Maar in 1460 zijn ze van mening dat ze wat dieper hun geloof willen beleven in een strengere orde. Ze stappen over naar de orde der Augustijnen en zijn daarmee een volwaardig klooster. Het zijn dan ook geen zusters meer maar worden nu nonnen genoemd. Hun mannelijke evenknie noemt men monnik of kanunnik.

In 1585, als Amsterdam zich aansluit bij de opstand en de stad een calvinistisch stadsbestuur krijgt, worden alle kloosters, dus ook het Catharinaklooster opgeheven. Om ruimte te maken breekt men de gebouwen die tegen het Agnietenklooster staan af en leggen er een straat aan, de Agnietenstraat. Ook de rest van de kloostergebouwen worden afgebroken of krijgen een andere functie zoals een bedrijfsgebouw of woonhuizen. Na 1808 nemen gemeentelijke instellingen steeds meer ruimte in en met elke verandering verdwijnt er weer een stukje van het oude complex. Totdat in 1922 het geheel toegevoegd wordt aan het Stadhuis van Amsterdam. Sinds 1996 is het een hotel

Wil je weten wat er na de opheffing in 1585 op deze locatie allemaal is gebeurd. Lees elk detail in het boek GEBED ZONDER END