Het Claraklooster

Elk klooster kiest een patroonheilige. De zusters van het Claraklooster kiezen voor de heilige Clara van Assisi. (1193-1253) Deze Clara geeft, onder invloed van Franciscus van Assisi, haar maatschappelijke positie op en sticht de orde van de clarissen. Daarbij legde zij zich toe op de navolging van Christus in een vorm van radicale armoede. Zij is de eerste vrouw in de geschiedenis die een eigen kloosterregel schrijft. In naam Clara kunnen we het woord ‘klaar’ ontdekken dat de “heldere” of “lichtende” betekent. Ze wordt in de katholieke kerk aangeroepen met een verzoek te bidden voor stralend weer. Heel opmerkelijk is dat ze in 1958 door paus Pius XII, op grond van haar visioenen, tot patrones van de televisie is benoemd^⁠.

De volledige naam van het klooster luidt; Convent der Susteren van Sunte Claren. De stichting van dit klooster is zeker vóór 1397. Waarschijnlijk zijn ze in 1394 gestart als zusterhuis en omgevormd tot een tertiarissenklooster in of vóór 1397. Dit neemt echter niet weg dat het Claraklooster het oudste tertiarissenklooster van Amsterdam is en dat blijven ze ook tot aan hun opheffing in 1585. Ze zijn dus nooit overgegaan naar een reguliere kloosterorde.

Hun eerste huis ligt op een erf aan de noordkant van hun kloosterterrein. Dit erf is te situeren aan de even zijde van de huidige Kuiperssteeg. Op deze plek bouwen ze later ook hun kloosterkerk. Het klooster groeit na verloop van tijd uit tot bijna aan de Grimburgwal. De strook langs de Grimburgwal verkrijgen ze wel in eigendom, maar hier bouwen ze huizen die ze vervolgens verhuren als bron van inkomsten. Maar ze bezitten meer huizen zoals in de St. Jansstraat, de Voorburgwal en in de Nes. Hun huizenbezit vinden we terug in belastingkohieren van 1543, 1553 en 1562. Ze worden in die jaren aangeslagen voor respectievelijk 20, 21 en 25 huizen. In tegenstelling tot sommige andere kloosters bezitten de Clarazusters niet veel land om te verpachten. De stukken grond zijn samengeteld amper twee hectare.

Als het klooster in 1585 definitief wordt opgeheven is de stad er snel bij om het complex af te breken. Er is in die jaren een enorme woningnood en ook grote behoefte aan bedrijfsgebouwen. Over het noordelijke stuk van het kloosterterrein wordt de Kuiperssteeg aangelegd dat aanvankelijk de naam Clarensteeg draagt. Vanaf de Grimburgwal tot aan die Clarensteeg wordt de Clarendwarssteeg aangelegd. Deze steeg kennen we nu als het Gebed zonder End.

Lees ook de vervolggeschiedenis van deze locatie tot aan vandaag in het boek GEBED ZONDER END.